Aan het laden...

Een dag uit het leven van een studente … aan de HKU te Utrecht

Komende tijd lees je op ons blog meer over de ervaringen van studenten, in een serie van interviews. Tinca Veerman stelt studenten een vast aantal vragen. Zij vertellen hoe ze de huidige omstandigheden vinden en wat ze zoal doen. Zowel de moeilijke, als de mooie dingen mogen aan bod komen.

Interview met: een studente van de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht

Artwork: kunstcoach Marjolein Verbruggen

Hoe gaat het met je in deze tijden van Corona?

Ja, het gaat wel ok. Ik vind het wel fijn om thuis te werken en ik heb het geluk dat ik soms lekker in de zon kan zitten.  Sommige dagen zijn minder, dan borrelt mijn bloed als een vergeten waterkoker en wil ik niks liever dan al het servies op straat gooien en met deuren slaan.

Het is soms moeilijk om met die emoties om te gaan als je gebruikelijke coping mechanismes wegvallen. Mijn therapie valt nu bijvoorbeeld weg doordat mijn therapeut Covid-19 heeft gekregen. Hierdoor word je gedwongen om op andere manieren met je problemen om te gaan, wat weer een extra uitdaging met zich meebrengt in een tijd waarin alles al moeilijk is.

Hoe rol jij de dag door?

In een ton… ik vind het wel fijn om een schema aan te houden om te voorkomen dat ik door besluiteloosheid in een dip terecht kom.

Het zorgt dat ik productief blijf en minder snel overmand raak door alle narigheid die zich nu afspeelt. Ik luister naar mijzelf, of dat wat ik doe op dat moment goed voor mij is, want de ervaring leert dat gedwongen werken alleen maar averechts werkt. Ook ontspannende dingen probeer ik in te plannen, hierdoor voelt het officiëler en is het makkelijker om aan te beginnen.

Wat vind jij het moeilijkste van deze vreemde tijd?

Het dwang aspect van het thuisblijven is extreem frustrerend. Ik ben al een vrij introvert persoon, maar nu word zelf mijn zorgvuldig gekozen outings in de buitenwereld uit mijn contactgestoorde handen gerukt. Geen theater, geen cafés, geen musea, geen bibliotheek, zelfs het lokale park biedt geen toevluchtsoord.

Ik mis contact met mijn vrienden, appen en video bellen is wel leuk, maar er wordt meer gepraat dan er ruimte is voor stiltes, of gewoon je eigen ding doen in het gezelschap van anderen.

Waar geniet je van?

Een van de weinige voordelen van deze situatie is dat het wel ruimte biedt voor introspectie. Deze tijd geeft mij de mogelijkheid om vragen te stellen over mijn gewoontes, motivatie en dergelijke. Wat doe ik uit routine, waarom doe ik dat en werkt dat eigenlijk nog wel voor mij? Wat is er ingeslopen door je opvoeding, het leven, sociale conventies, sociale contacten, enz.?

Ik vind het moeilijk om te genieten en het rustig aan te doen, maar doordat ik nu heb geleerd ook dat in te plannen, voel ik meer rust. Af en toe een boek lezen, thee drinken en uit het raam kijken zijn net zo goed onderdeel van het leven die het waard zijn om te doen.

Tips?

Wees eerlijk met jezelf over hoe je wilt dat de tijd na de quarantaine eruit ziet, en wat je daar nu al aan kan doen. Voor mij is dat een gezonde werk/rust balans vinden, dus ben ik nu erg gefocust op mijn planning.

Maar als de toekomst overweldigend angstaanjagend lijkt en je niet weet waar je moet beginnen, doe dan waar je NU iets aan hebt, of dat nu een weekplanning maken is of een boterham eten op het balkon.

 

Binnenkort meer ervaringen van andere studenten. Lijkt het je leuk om mee te doen aan een interview, of wil je iets vertellen over jouw ervaringen? Neem dan contact op met Tinca.

Geef een reactie