Aan het laden...

Een dag uit het leven van een studente… aan de HKU

In deze serie van interviews, lees je meer over de ervaringen van studenten die voor langere tijd vanuit huis studeren. Tinca Veerman stelt studenten een vast aantal vragen. Zij vertellen hoe ze de huidige omstandigheden vinden en wat ze zoal doen. Zowel de moeilijke, als de mooie dingen mogen aan bod komen.

Interview met een studente aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht

Illustratie door kunstcoach en illustrator Marjolein Verbruggen

Hoe gaat het met je in deze tijden van Corona?

Wisselvallig, de ene keer ben ik vrolijk en ga ik naar buiten en de andere keer merk ik hoe raar het is dat de wereld ineens tot stilstand is gekomen. Dan vraag ik mij af hoe ik deze situatie voor mijzelf kan doorbreken. De plekken waar ik normaal kom zijn weggevallen. Gelukkig heb ik thuis genoeg te doen, kunstprojecten, spelletjes of chillen.

Hoe rol jij de dag door?

In het begin liep ik mee op het ritme van mijn vriend. En aan het einde van de dag gingen we dan samen wat ondernemen. Op een gegeven moment heb ik mijn eigen ritme weer opgepakt, want dat voelde toch beter. In het begin was ik heel onrustig, keek veel nieuws en raakte vol adrenaline om op een gegeven moment als een kip zonder kop van alles te ondernemen, wasje doen, opruimen of aan mijn kunstproject werken. Ik heb rust nodig om mijn batterij weer op te laden door mij af te afsluiten, niet te praten en nergens op focussen.

Wat vind jij het moeilijkste van deze vreemde tijd?

Ik kan heel goed thuis en alleen zijn, maar als ik dan buiten kom, besef ik dat het normale dat ik verwacht er niet is.  Mijn vaste punten waar ik een praatje maak zijn bijna allemaal gesloten.

Het aangezicht van de stille stad in het centrum is bizar bijzonder. Al wandelend over de grachten en de wallen zie je de gesloten winkeltjes en restaurants. Alles is dicht. Waar normaal zoveel gebeurt is het nu ineens stil. Vlak voor de crisis was ik gestart met sporten in het Westerpark. Na een week Covid19 was het daar alweer zo vol dat ik er maar weer mee ben gestopt.

In de supermarkt staat iedereen dicht op elkaar en daar krijg ik dan weer een panic attack van. Ik heb overwogen om ‘s nachts te gaan leven maar dat is geen optie voor mijn relatie dus doen we nu de boodschappen om een uurtje of tien in de avond. Mijn dagelijkse spontaniteit om met de dag mee te gaan als in een avontuur is weg.

Waar geniet je van?

Buiten wandelen over de grachten en genieten van een praatje met mijn koffieman en andere  mensen uit de buurt die nog wel aanspreekbaar zijn. De rustige stad is wel super chill en het voelt alsof de stad weer van ons is. Er is meer saamhorigheid en dat is wel tof. Mensen doen meer voor elkaar en dan vraag ik mij af ‘waarom gebeurt dat normaal niet?’.

Ik geniet van mijn huis, dat een soort van cosy blanket is waar ik niet graag onder uit wil worden getrokken. Dus als ik ga wandelen, ga ik samen met iemand de deur uit.

Tips?

Kijk goed om je heen wat je nodig hebt voor jezelf. Daar is op dit moment meer tijd en ruimte voor. Probeer een dagritme te vinden dat bij jou past. Een beetje buiten, beetje actief en in mijn geval werken in mijn atelier. Wees niet te streng voor jezelf. Als iets niet goed voelt geef daar dan aandacht aan.

 

Binnenkort meer ervaringen van andere studenten. Lijkt het je leuk om mee te doen aan een interview, of wil je iets vertellen over jouw ervaringen? Neem dan contact op met Tinca.

Geef een reactie